Bijstand bij invordering van belastingen in Europa
In een geglobaliseerde wereld is hulp bij invordering steeds meer nodig. Belastingplichtigen zijn niet langer aan één land gebonden, maar doen ook zaken in het buitenland. En behalen daar inkomsten. En hebben er ook belastingschulden. In dit artikel gaan we verder in op belastingplichtigen die een belastingschuld hebben in een andere lidstaat van de
Enkele voorbeelden:
Een Belg heeft een onderneming in Frankrijk, maar woont in België. Hij heeft een btw-schuld in Frankrijk. De Franse fiscus doet beroep op de Belgische fiscus om de schuld in te vorderen.
Een Belg heeft fiscale schulden in België, maar heeft hier geen vermogen meer (bv. omdat hij zich bewust onvermogend heeft gemaakt). Hij heeft nog wel onroerend goed in Duitsland. De Belgische fiscus vraagt hulp aan de Duitse fiscus.
Er zijn steeds twee landen betrokken: de verzoekende staat die om bijstand vraagt, en de aangezochte staat die bijstand verleent.
Enkel voor niet-betwiste schulden
Een lidstaat kan enkel invorderingsbijstand vragen voor niet-betwiste belastingen. Als de belastingschuldige zijn schuld betwist kan de procedure niet worden toegepast. Meer zelfs, als de belastingplichtige na het verzoek alsnog betwist, worden de uitvoeringsmaatregelen geschorst. Het verzoekende land moet het aangezochte land onmiddellijk verwittigen als er een nieuwe betwisting aanhangig wordt gemaakt.
Bewarende maatregelen vragen
De verzoekende lidstaat kan de aangezochte staat wel vragen om intussen al
Belastingplichtige moet weten dat hij belastingschuld heeft
Een belastingplichtige kan natuurlijk enkel schulden betalen waarvan hij weet dat hij ze heeft. Het kan voorkomen dat een belastingplichtige (beweert dat hij door het verzoekende land) nooit op de hoogte is gesteld van zijn belastingschuld. Ook daarvoor kan de verzoekende staat hulp vragen. De aangezochte staat stelt de belastingplichtige dan op de hoogte door de nodige documenten te betekenen. De aangezochte lidstaat laat daarna aan het verzoekende land weten hoe ze deze notificatie gedaan hebben.
Een uniforme titel
Het verzoekende land moet bij een verzoek om bijstand een uniforme titel opstellen. In die uniforme titel staan de essentiële vermeldingen uit de oorspronkelijke uitvoerbare titel die in het verzoekende land werd gebruikt (bv. een Belgisch dwangbevel). Bedoeling is om problemen inzake erkenning en uitvoerbaarverklaring in andere lidstaten te vermijden en een automatische vertaling mogelijk te maken.
Het kan natuurlijk dat het verzoekende land geen hulp nodig heeft voor alle vorderingen die in de oorspronkelijke uitvoerbare titel staan, bijvoorbeeld omdat een deel al geïnd is. In dat geval moet enkel die vordering die nog relevant is in de uniforme titel vermeld worden.